روان شناسی مثبت نگر و سلامت روانی

خوشبینی

نحوه ای که افراد فکر میکنند ,نه انعطاف پذیر و نه دقیق است . اکثر افرا فکر میکنند از حد متوسط هم بهتر هستند و اکثرا فکر میکنند که در تمام زمینه ها بهتر از متوسط هستند (مثل رانندگی ,تدریس ,صداقت ). خیلی از افراد سوگیری مثبت دارند . این گرایش فراگیر به مثبت دیدن خود با سلامتی و عملکرد بهتر ارتباط دارد . (تیلور ,1989,تیلور و براون ,1988)خوشبینی از همین مثبت نگری به وجود می آید و می توان آن را به صورت نگرش مثبت یا خلق خوشی در نظر گرفت که با آنچه فرد انتظار دارد در آینده نزدیک یا دور پدیدار شود ,ارتباط دارد (پترسون ,2000).

تفکر آرزومندانه می تواند بیشتر از آنکه مفید باشد زیان برساند . ولی شواهد تجربی از این نتیجه گیری حمایت می کنند که زندگی افراد خوشبین پر ارزش تر از افرادی است که خوشبین نیستند . خوشبین ها سلامت روانی و جسمی بهتری دارند . به رفتارهای تقویت کننده سلامتی بیشتری می پردازند . استقامت بیشتر و مسئله گشایی موثر تری نشان میدهند و از لحاظ اجتماعی محبوب ترند . علت آن این است که خوش بینی در افراد این احساس امید و انگیزش را ایجاد می کند که آینده آنها واقعا بهتر خواهد بود . مثل مواردی چون افزایش موفقیت تحصیلی ,بهبود یافتن سلامتی ,و بهتر شدن روابط میان فردی .

خوش بینی را می توان آموزش داد و یاد گرفت (سلیگمن و همکاران ,1995)اما به نظر می رسد به طور فطری نیز در ما وجود دارد .وقتی خوش بین هستیم ,خوشبینی انتظارات و هیجانات ما را تحت تاثیر قرار می دهد و وقتی امیدوار تر هستیم با کنار آمدن و انجام دادن بهتر کارها طبق پیش بینی معطوف به آرزو (خوش بینانه )عمل می کنیم .